-
1 unsuited
[ʌn'suːtɪd]adjto be unsuited for/to sth — nie nadawać się do czegoś
-
2 fit
[fɪt] 1. adjhe looked fit to explode — wyglądał, jakby miał zaraz wybuchnąć
2. vtto see fit to do sth — uznawać (uznać perf) za stosowne coś zrobić
( be the right size for) pasować na +acc; ( match) pasować do +gen; ( attach) zakładać (założyć perf), montować (zamontować perf); ( suit) odpowiadać +dat, pasować do +gento fit sth with sth — wyposażać (wyposażyć perf) coś w coś
Phrasal Verbs:- fit in- fit into3. vi 4. n ( MED)napad m, atak ma fit of rage/pride — przypływ gniewu/dumy
a fit of giggles/hysterics — atak śmiechu/histerii
to have a fit — dostać ( perf) szału
* * *I 1. [fit] adjective1) (in good health: I am feeling very fit.) zdrowy2) (suitable; correct for a particular purpose or person: a dinner fit for a king.) godny2. noun(the right size or shape for a particular person, purpose etc: Your dress is a very good fit.) dobry rozmiar3. verbpast tense, past participle fitted -)1) (to be the right size or shape (for someone or something): The coat fits (you) very well.) leżeć (dobrze) na, pasować2) (to be suitable for: Her speech fitted the occasion.) być stosownym do3) (to put (something) in position: You must fit a new lock on the door.) dopasować4) (to supply with; to equip with: She fitted the cupboard with shelves.) wyposażyć•- fitness- fitter
- fitting 4. noun1) (something, eg a piece of furniture, which is fixed, especially in a house etc: kitchen fittings.) urządzenia, wyposażenie2) (the trying-on of a dress etc and altering to make it fit: I am having a fitting for my wedding-dress tomorrow.) przymiarka•- fit in- fit out
- see/think fit II [fit] noun1) (a sudden attack of illness, especially epilepsy: She suffers from fits.) atak, paroksyzm2) (something which happens as suddenly as this: a fit of laughter/coughing.) atak• -
3 train
[treɪn] 1. n ( RAIL)pociąg m; ( underground train) kolejka f (podziemna); ( of dress) tren m2. vtapprentice, doctor szkolić (wyszkolić perf); dog tresować (wytresować perf); athlete trenować (wytrenować perf); mind ćwiczyć (wyćwiczyć perf); plantto train along — puszczać (puścić perf) wzdłuż +gen; camera, gun
3. vito train on — celować (wycelować perf) w +acc
( learn a skill) szkolić się; (SPORT) trenowaćto go by train — jechać (pojechać perf) pociągiem
to train sb to do sth — szkolić (wyszkolić perf) kogoś w robieniu czegoś
* * *I [trein] noun1) (a railway engine with its carriages and/or trucks: I caught the train to London.) pociąg2) (a part of a long dress or robe that trails behind the wearer: The bride wore a dress with a train.) tren3) (a connected series: Then began a train of events which ended in disaster.) łańcuch4) (a line of animals carrying people or baggage: a mule train; a baggage train.) taborII [trein] verb1) (to prepare, be prepared, or prepare oneself, through instruction, practice, exercise etc, for a sport, job, profession etc: I was trained as a teacher; The race-horse was trained by my uncle.) szkolić2) (to point or aim (a gun, telescope etc) in a particular direction: He trained the gun on/at the soldiers.) celować3) (to make (a tree, plant etc) grow in a particular direction.) nadawać kierunek, ustawiać•- trained- trainee
- trainer
- training
См. также в других словарях:
nadawać się – nadać się — {{/stl 13}}{{stl 7}} być odpowiednim do czegoś lub na coś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Deski nadają się na podłogę. Teren nadaje się pod budowę. Nadawać się na redaktora. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
nadawać się — Coś, ktoś nadaje się do czegoś jak wół do karety zob. wół 2. Ktoś nie nadaje się do ludzi zob. ludzie 5. Nadawać się do łopaty zob. łopata … Słownik frazeologiczny
podnosić się – podnieść się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} nadawać swemu ciału pozycję pionową lub unosić je na czymś; powstawać; wspinać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Podnieść się z fotela. Podniosła się zza biurka. Podniósł się na rękach.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
być — ndk jestem, jesteś, są, będę, będziesz, będą, bądź, był I w funkcji samodzielnej «zajmować pewne miejsce w rzeczywistości» 1. «mieć byt, istnieć, żyć» Cichy, jakby go nie było. Pomnik jest do dzisiaj. Nie było cię jeszcze na świecie. Był sobie… … Słownik języka polskiego
głowa — ż IV, CMs. głowawie; lm D. głów 1. «część ciała zawierająca mózg i narządy zmysłów, u człowieka i niektórych małp wysunięta ku górze, u zwierząt ku przodowi» Mała, duża, kształtna głowa. Ludzka, rybia, psia głowa. Głowa ptaka, psa, ryby. Ból… … Słownik języka polskiego
kwalifikować — ndk IV, kwalifikowaćkuję, kwalifikowaćkujesz, kwalifikowaćkuj, kwalifikowaćował, kwalifikowaćowany «zaliczać do pewnych kategorii; określać, oznaczać jakość czegoś, oceniać coś» Kwalifikować utwory, obrazy, czyny. Kwalifikować kandydatów na… … Słownik języka polskiego
nadać — dk I, nadaćdam, nadaćdasz, nadaćdadzą, nadaćdaj, nadaćdał, nadaćdany nadawać ndk IX, nadaćdaję, nadaćdajesz, nadaćwaj, nadaćwał, nadaćwany 1. «ofiarować, przyznać komuś coś, obdarzyć kogoś czymś» Nadać komuś ziemię na własność. Nadać komuś lub… … Słownik języka polskiego
stać — ndk, stoję, stoisz, stój, stał 1. «o istotach żywych: trzymać się, być na nogach; zachowywać pozycję pionową, wspierając się na nogach» Stać na palcach. Stać na baczność. Pracować stojąc. Ledwie stoję na nogach ze zmęczenia. Nie móc stać o… … Słownik języka polskiego
kręcić — ndk VIa, kręcićcę, kręcićcisz, kręć, kręcićcił, kręcićcony, kręcićceni 1. «nadawać czemuś ruch obrotowy, obracać w koło, wprawiać w wirowanie; poruszać czymś we wszystkie strony» Kręcić korbą (patefonu). Kręcić gałkami radia. Kręcić młynka… … Słownik języka polskiego
chodzić — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, chodzićdzę, chodzićdzi, chodź {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o człowieku i zwierzętach: poruszać się bez określonego kierunku za pomocą nóg w taki sposób, że jedna z nich (lub … Langenscheidt Polski wyjaśnień
nic — n, D. niczego, C. niczemu, NMs. niczym 1. zaimek przeczący «żadna rzecz» a) «nic jako określenie orzeczenia» Nie chcieć słyszeć o niczym. O nic nie dbać. Niczym się nie przejmować. Na niczym mi nie zależy. Nie mieć niczego więcej do roboty. Nie… … Słownik języka polskiego